#7 SUPRA CABLES REVIEW: EERSTE STAP IN KABELS

Maken kabels een verschil?

Wanneer je jezelf begeeft op het pad van high-end audio reproductie, kom je vroeg of laat in contact met “high-end kabels”. Deze aftermarket kabels zouden veel beter presteren dan de kabels die je voor een appel en een ei kocht in de elektronicawinkel achter de hoek.

Als je dan wat research doet op het internet of je leest een review, dan kom je prijzen tegen die je doen duizelen. Een kabel van 1.000 euro per meter lijkt voor de doorwinterde audiofiel slechts een habbekrats, en zelfs nog voor verbetering vatbaar. Bij deze ontdekking rijzen uiteraard enkele vragen: wie geeft er nu in godsnaam zoveel geld uit aan een kabel? Is een kabel niet gewoon een geleider die het signaal van punt A naar punt B transporteert? Hoe kan zo’n kabel dan zulke verbeteringen geven, zoals zoveel reviewers en gebruikers blijken te ervaren? Maken kabels een verschil, of is dit één grote HOAX? Zijn al die audiofielen niet gewoon doof? Of speelt psycho-akoestiek hierin misschien een grote rol?

Al deze vragen konden voor mezelf destijds slechts op één manier beantwoord worden. Ik nam de proef op de som, ging naar de dichtstbijzijnde high-end audiowinkel en kocht prijs/kwaliteit zowat de beste instapkabel op de markt.

Supra Cables by Jenving Technology

Supra wordt ontwikkeld en gefabriceerd in Zweden, en heeft een groot aanbod aan kabels, met een erg scherpe prijs/kwaliteit verhouding. Supra is de merknaam van Jenving Technology, een Zweeds bedrijf dat meer dan 30 jaar geleden werd opgericht door voormalig Ericsson ingenieur Tommy Jenving and sindsdien uitgroeide tot een merk met wereldwijde erkenning. Hun kabels worden, behalve voor thuisgebruik, ook toegepast in industriële en commerciële installaties over gans de wereld. Meer informatie over dit merk vindt u in onderstaande kennismakingsfilm:

Eerste ervaring met Supra

Hoewel Supra slechts mijn eerste stap was in een meer optimale bekabeling van mijn apparatuur (mijn huidige referentie is love cable – hierover volgt later nog een uitgebreid artikel) en hoewel mijn apparatuur destijds nog lang niet op elkaar afgestemd was zoals dat nu het geval is, met destijds slechts “budget” componenten, waren de verschillen met de gewone kabels toch erg merkbaar. Enkele blinde A/B testen met vrienden, lieten al gauw blijken dat kabels wel degelijk een verschil kunnen maken, een verschil dat niet echt subtiel te noemen was, maar heel duidelijk merkbaar. Hieronder vindt u meer details, met een korte beschrijving van enkele Supra producten die ik destijds heb gebruikt.

Supra Toslink

Laten we meteen beginnen met het meest controversiële kabeldesign: een digitale kabel stuurt slechts ééntjes en nulletjes door. Hoe kan zulke kabel dan een verschil geven? Wel, niet per se door de signaaloverdracht op zich – eentjes en nulletjes blijven hetzelfde in eender welke kabel – maar wel door toedoen van de constructie van de kabel. Bij digitale kabels zijn mijn inziens vooral 3 zaken erg belangrijk: zo weinig mogelijk jitter, optimale geleiding en een optimale shielding, met het voorkomen van jitter bewust op de eerste plaats. Toen ik de Supra Toslink voor het eerst aansloot, was het voor mij meteen duidelijk: kabels geven wel degelijk een verschil, ook digitale kabels. De Supra Toslink die ik gebruikte voor m’n televisie gaf een veel duidelijker en gearticuleerder resultaat (ik hoorde plots veel duidelijker wat bijvoorbeeld de omroeper tijdens het journaal vertelde) en bij aansluiting ervan op mijn Bluray-speler waren dialogen in films plots veel gemakkelijker te volgen en werd de soundtrack van de film plots veel meer in de verf gezet. Door toedoen van deze kabel bleek er minder “ruis” en “hardheid” in het geluidsbeeld en kwam er meer rust, volgens mij te danken aan de lagere noise floor. (deze karakteristieken en superlatieven heb ik later nog veel meer mogen ervaren bij andere producten, toen ik bijvoorbeeld love cable ontdekte, of  toen ik begon te experimenteren met audiofiele zekeringen, stroomfiltering, koppeling/ontkoppeling,…).

Supra USB

Dezelfde controverse geldt voor usb-kabels. Dus ook bij een “betere” USB-kabel had ik vraagtekens. Maar de Supra USB kabel bewees opnieuw dat er verschillen zitten in kabels, ook in digitale kabels. Wanneer ik muziek afspeelde via Amarra op m’n Macbook Pro – zeker bij hoge resolutiebestanden – was het verschil met een standaard kabel erg duidelijk. Met mijn standaard usb-kabel klonk muziek grauwer, met harde randjes en minder verfijnd, met de ganse instrumentale bezetting weergegeven als één grote brij. Met de Supra usb-kabel kregen instrumenten elk hun eigen plaats in de ruimte, werden ze minder grauw of hard neergezet, waardoor ze verfijnder klonken met een performance die meer de realiteit benaderde.

Supra RCA

De Supra RCA’s gebruikte ik tussen DAC (destijds de zeer budgetvriendelijke Musical Fidelity V-DAC II) en voorversterker (toen nog de tweedehands aangekochte Parasound PHP 850) en tussen voor- en eindversterker (de Velleman K4000 lampeneindversterker). Dezelfde karakteristieken zoals reeds voorheen vermeld bij de andere kabels van Supra werden met deze interlinks extra in de verf gezet. Daarenboven mocht ik voor het eerst het gevoel van “focus” in het stereobeeld en “controle” ervaren.

Supra LoRad stroomkabel

Een betere stroomkabel op een component kan echt wonderen doen. Bij een echt degelijke stroomkabel en mits “gezonde” stroom op het lichtnet, lijkt het wel alsof je plots luistert naar een andere component, toch zeker als je al jaren gewend was om met een standaard stroomkabel te luisteren. Ook hier werden mijn vraagtekens opgelost: ook stroomkabels geven een verschil in klank en kunnen zelfs een ware aha-erlebnis opleveren!

Supra Lorad stroomblok MD06/EU MK II

Deze verdeelblok is afgeschermd van elektrische straling door het gebruik van een aluminium chassis. Alle modellen zijn uitgevoerd met Supra NIF (Non-Intrusive Filtering), een gematigde transiëntfilter die geen invloed heeft op de transiënte eigenschappen van de apparatuur. Supra NIF is ontwikkeld door Ben Duncan Research in Engeland. Verder is deze stroomblok uitgevoerd met overspanningsbeveiliging die op drie manieren beschermt: fase naar aarde, nul naar aarde en fase naar nul. Hierdoor zou deze stroomblok beter beschermen wanneer er een blikseminslag zou plaatsvinden, hoewel ik hier erg kritisch tegenover sta. Een blikseminslag heeft zulke kracht dat volgens mij geen enkele stroomblok je apparatuur hiertegen kan beschermen. Dan kan je mijn inziens beter een goede brandverzekering afsluiten dan te moeten rekenen op de constructie van een stroomblok. Overigens, deze stroomblok is in België niet conform de huidige wetgeving. De stroomstekkers van Supra (en trouwens van de meeste fabrikanten) zijn enkel voorzien van randaarde en niet van penaarde. In gans de E.U. is penaarde niet verplicht, behalve bij ons in België. Dus zelfs met een goede brandverzekering kan je beter geen muziek spelen als er onweer op komst is, behalve dan misschien een live uitvoering van “Riders On The Storm” van The Doors of “Thunderstruck” van AC/DC.

Even nuanceren

Zoals vermeld in de inleiding van dit artikel, heeft Supra een goede prijs/kwaliteit verhouding. Maar Supra blijft uiteraard een “instap” merk, een erg goed merk om voor het eerst te mogen ervaren wat voor resultaat je kan bekomen met een betere bekabeling van je setup. Maar wat betreft meer optimale bekabeling zijn er andere (helaas soms veel duurdere) alternatieven. De klankmatige verbeteringen die ik hierboven heb opgesomd waren daarom slechts eerste hints van een echte “high-end” muziekweergave. Maar dankzij Supra wist ik alvast dat kabels een verschil konden maken, dat dit niet steeds enorm veel geld hoeft te kosten en dat ik op de goede weg was richting een meer optimale muziekreproductie.

Website van de fabrikant:  http://www.jenving.com/