Introductie met de irDAC
De Arcam irDAC was de afgelopen jaren zowat onklopbaar wat betreft beste waar voor geld. Dankzij de verdere groei van digitale muziekweergave – met de PC in combinatie met een DAC als zowat de meest gebruikte muziekweergever bij de gemiddelde moderne audiofiel – werd de concurrentie inmiddels veel groter, maar toen ik mijn Musical Fidelity V-DAC II wilde upgraden, was de irDAC een logische en prijsbewuste keuze: zowat alle vakbladen schreven lovende reviews over deze wonderdoos, en daarenboven mocht de irDAC verschillende awards in de wacht slepen, waaronder product van het jaar (What HIFI – 2013), beste DAC in de prijsklasse van 300 tot 500 pond (What HIFI – 2014), “Best Buy” Award van Home Cinema Choice & “Top Pick” van Sound & Vision. Tijd voor een upgrade dus…
Ten tijde van mijn aanschaf van de Arcam irDAC had ik volgende setup:
- Rega Apollo cd speler
- Macbook Pro met gebruik van Amarra als muzieksoftware (later vervangen door aparte audio PC met Jriver Media Center)
- Pioneer BDP-LX52 voor weergave van DVD & BluRay
- Parasound PHP 850 voorversterker / Redson RC-1800 TVC (transformer volume control oftewel een passieve voorversterker)
- Velleman K4000 lampeneindversterker
- Floating Classic II luidsprekers
De irDAC had meer aansluitingsmogelijkheden én ondersteunde hij een hogere bitrate (tot 24 bit / 192 Khz bij usb-input, terwijl de V-DAC ii bij usb-input slechts audiobestanden tot 24 bit/96 Khz kon hanteren). Ondanks deze stuiptrekking van audiophilia nervosa, had ik geen spijt van de aanschaf. Verre van. Een betere DAC kon echt wel een verschil maken, zo bleek.
Specificaties van de Arcam irDAC
- Texas Instruments/Burr-Brown PCM 1796 DAC chipset
- resolutie tot 24 bit / 192 Khz
- direct-gekoppeld signaalpad
- 8 afzonderlijk gereguleerde voedingen
- jitter reductie zoals toegepast in de Arcam D33 DAC, het hoogste segment van Arcam
- infraroodsensor voor afstandsbediening (vandaar de naam “ir” – oftewel “infrared” – DAC)
Aansluitingsmogelijkheden van de Arcam irDAC
Eén van de redenen waarom ik opteerde voor de irDAC waren de uitgebreide aansluitingsmogelijkheden. 2x SPDIF (coax) en 2x Toslink (optisch) werden destijds slechts zelden aangeboden, zeker bij een DAC met zulke budgetvriendelijke prijs. Zelfs heden ten dage zijn de meeste DAC’s slechts uitgevoerd met 1x SPDIF en 1x Toslink, ook in de hogere segmenten. Nochtans zijn deze uitgebreide aansluitingsmogelijkheden geen overbodige luxe wanneer je verschillende digitale bronnen gebruikt. Ik denk bijvoorbeeld aan mensen met digitale televisie die graag hun digibox rechtstreeks willen aansluiten op een DAC en daarenboven ook nog een cd-speler, een blurayspeler, een media streamer of een playstation willen voorzien van deftige digitaal-naar analoog conversie.
Destijds had ik (nog) geen A/V receiver en werd mijn Bluray speler via HDMI aangesloten op de televisie (audio + video). De televisie stuurde dit digitale signaal op zijn beurt door naar de DAC (via de enige Toslink aansluiting op mijn Musical Fidelity V-DAC II). Dat was verre van ideaal. Een tweede Toslink ingang was een welgekomen uitbreiding omdat ik nu mijn Bluray speler rechtstreeks naar de DAC kon sturen via de tweede Toslink-aansluiting, en de HDMI-aansluiting enkel voor video-uitvoer kon gebruiken. Later, bij de aanschaf van een deftige A/V receiver (de Marantz AV 8003) werden de mogelijkheden uiteraard nog verder uitgebreid, en kon ik optimaal genieten van films door toevoeging van een “native” weergave van o.a. Dolby True HD & DTS Master audio. Maar dat is leesvoer voor een ander artikel.
Hier alle aansluitingen van de Arcam irDAC op een rijtje:
- ingangen:
- asynchrone USB 2.0 (keuze uit klasse I & klasse II)
- 2x SPDIF (coax)
- 2x Toslink (optisch)
- 1x iPod
- uitgangen:
- 1 paar vergulde RCA uitgangen
- stroom:
- meegeleverde 12 volt DC adapter
Upgrade voor de Arcam irDAC: Russ Andrews Powerpak II
Ten tijde van mijn aanschaf van de irDAC, was ik aan het experimenteren van het verder finetunen van mijn installatie, onder meer door toevoeging van een betere stroomvoorziening (betere stroomkabels, betere stroomblok, eerste audiofiele zekeringen, …). Mijn DAC en mijn MacBook Pro waren toen de enige componenten die nog niet werden aangepakt. Via een internetzoektocht en op advies van een vriend, die tevens verkoper is bij een high end audiozaak in de buurt, kocht ik de Russ Andrews Powerpak II. Dit is een aparte voeding, die onder meer kan gebruikt worden op de irDAC en die veel beter gebouwd is dan de standaard meegeleverde voeding van Arcam. Onder meer de interne bekabeling en de minijack aansluiting van Kimber Kable zijn een meerwaarde t.o.v. de originele voeding.
Maar bovenal heeft deze voeding een IEC plug waardoor je de Arcam kan voeden met een aparte stroomkabel. Eerst werd dat een Supra LoRad stroomkabel, nadien een degelijke stroomkabel van love cable. Destijds was ik reeds enorme fan van love cable en begonnen deze kabels stilaan mijn ganse setup te bevolken. De love cable stroomkabel die ik gebruikte in combinatie met de PowerPak II werd overigens op maat gemaakt, specifiek voor toepassing op de irDAC. Deze stroomvoorziening zorgde vooral voor een lagere noise floor. Hierdoor kwam er meer rust & controle in het geluidsbeeld.
Klank
Waar de V-DAC II dun en flauw kon klinken, werd dat met de Arcam irDAC “vetter” weergegeven, met meer muzikaliteit & autoriteit. Elk instrument kreeg een rijkere textuur. Tevens was de basdefinitie verbeterd, met meer “slam” en een eerste ervaring met “impact”. Het stereobeeld was meer open, gefocust, met meer ruimte tussen de instrumenten. Er was meer macro en micro detail aanwezig en de weergave werd natuurlijker. Uiteraard waren dit de verschillen die ik hoorde ten opzichte van de zeer budgetvriendelijke V-DAC II. Wanneer ik nadien DAC’s in een hoger segment testte, en in mijn installatie implementeerde, werden vele zaken nog veel beter weergegeven. Maar voor dit relatief lage bedrag, was de irDAC een zeer degelijke component die ver boven zijn prijsklasse presteerde.
Laat een reactie achter